De tegenstellingen van India
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne en Matthijs
30 Januari 2015 | India, Anchal
India is een land waarbij we zelfs na meer dan zes weken elke dag weer neiuwe dingen ontdekken. Het land is zo rijk aan cultuur en historie, maar gaat ook met de tijd mee. Hierdoor zijn er enorme tegenstellingen te zien.
De natuur in Kerala is prachtig. Denk aan kokospalmen, bananenbomen, cashewbomen en jackfruitbomen. Dit is een soort fruit met de smaak als mango, maar dan groter dan een rugbybal. Maar wat zo ontzettend jammer is, is de mileuvervuiling. Iedereen gooit hier plastic flesjes en chipszakjes gewoon uit de raampjes van de bus en op sommige plekken is het echt een vuilnisbelt.
We wonen deze drie maanden op de campus en eten met de leerlingen in de eetzaal. In Nederland zou deze zaal veel te klein zijn voor onze lichamen, want ik moet me altijd al seen Chinese acrobatiek tussen de tafel en de stoelen wurmen. We eten hier drie keer per dag warm, veelal rijst met een curry. Het is bijzonder dat ze hier nog steeds op vuur koken en era f en toe halve bomen de eetzaal in worden gesleept. Dit is nog zo ouderwets, terwijl iedereen wel met een smartphone rondloopt.
Vorig weekend zijn we naar een bruiloft geweest van de zus van de gymleraar. Een hele happening met 1200 genodigden. Zaterdagavond was de receptie, waarbij vooral werd gegeten, foto’s gemaakt en zegeningen werden gegeven. Zondagochtend was de ceremonie. Dit duurde maar heel kort en was een kwestie van bloemenkransen uitwisselen en de goden eren. De bruid droeg enorm veel goud, in de Indiase goudprijs zo’n 28.000 euro! De bruid was onze leeftijd en sprak weinig Engels en leek heel zenuwachtig. Nadat we met wat vriendinnen van de bruid hadden gesprokenen, kwamen we erachter dat dit een gearrengeerd huwelijk was. Dit wordt nog veel gedaan in Kerala, pas de laatste jaren worden er “ love marriages” gehouden. De vaders van de bruid en de bruidegom leggen contact op een website en regelen een ontmoeten. Hierbij worden opleiding, status en horoscoop uitgewisseld. De laatste vraag die er wordt gesteld is; “vinden jullie elkaar leuk?” Na vier ontmoetingen is het stel verloofd en binnen drie maanden zijn ze getrouwd. Dit is toch wel heel anders dan de relatie tussen mij en Matthijs.
De belangrijkste waarde op deze school is disipline. Alle leerlingen staan elke dag een eeuwigheid in de rij te wachten. Er gaat zoveel tijd verloren aan wachten en orde houden. Na een toets nemen de leerkrachten de schriften niet mee, vaak kijken ze het een voor een na in het klaslokaal waardoor de leerlingen veel wachten. Ze verwachten wel dat alle leerlingen een A+ voor de toetsen halen en als je dat niet haalt, moet je maar beter studeren. De leerlingen vinden open vragen ook ontzettend moeilijk. Ze zijn gewend om vragen te beantwoorden die letterlijk in de tekst staan, vragen waarbij je de tekst gebruikt om de vraag te beantwoorden kennen ze hier niet.
Toch zijn er wel momenten waarbij het kind gewoon kind kan zijn. Laatst vierde een jongen van het hostel zijn verjaardag. Er werden liedjes gezongen en taart gegeten. Iedereen kreeg een hapje in de mond gestopt door de jarige, maar dit mondde uit in een taartgevecht. Heerlijk om even plezier te maken!
De natuur in Kerala is prachtig. Denk aan kokospalmen, bananenbomen, cashewbomen en jackfruitbomen. Dit is een soort fruit met de smaak als mango, maar dan groter dan een rugbybal. Maar wat zo ontzettend jammer is, is de mileuvervuiling. Iedereen gooit hier plastic flesjes en chipszakjes gewoon uit de raampjes van de bus en op sommige plekken is het echt een vuilnisbelt.
We wonen deze drie maanden op de campus en eten met de leerlingen in de eetzaal. In Nederland zou deze zaal veel te klein zijn voor onze lichamen, want ik moet me altijd al seen Chinese acrobatiek tussen de tafel en de stoelen wurmen. We eten hier drie keer per dag warm, veelal rijst met een curry. Het is bijzonder dat ze hier nog steeds op vuur koken en era f en toe halve bomen de eetzaal in worden gesleept. Dit is nog zo ouderwets, terwijl iedereen wel met een smartphone rondloopt.
Vorig weekend zijn we naar een bruiloft geweest van de zus van de gymleraar. Een hele happening met 1200 genodigden. Zaterdagavond was de receptie, waarbij vooral werd gegeten, foto’s gemaakt en zegeningen werden gegeven. Zondagochtend was de ceremonie. Dit duurde maar heel kort en was een kwestie van bloemenkransen uitwisselen en de goden eren. De bruid droeg enorm veel goud, in de Indiase goudprijs zo’n 28.000 euro! De bruid was onze leeftijd en sprak weinig Engels en leek heel zenuwachtig. Nadat we met wat vriendinnen van de bruid hadden gesprokenen, kwamen we erachter dat dit een gearrengeerd huwelijk was. Dit wordt nog veel gedaan in Kerala, pas de laatste jaren worden er “ love marriages” gehouden. De vaders van de bruid en de bruidegom leggen contact op een website en regelen een ontmoeten. Hierbij worden opleiding, status en horoscoop uitgewisseld. De laatste vraag die er wordt gesteld is; “vinden jullie elkaar leuk?” Na vier ontmoetingen is het stel verloofd en binnen drie maanden zijn ze getrouwd. Dit is toch wel heel anders dan de relatie tussen mij en Matthijs.
De belangrijkste waarde op deze school is disipline. Alle leerlingen staan elke dag een eeuwigheid in de rij te wachten. Er gaat zoveel tijd verloren aan wachten en orde houden. Na een toets nemen de leerkrachten de schriften niet mee, vaak kijken ze het een voor een na in het klaslokaal waardoor de leerlingen veel wachten. Ze verwachten wel dat alle leerlingen een A+ voor de toetsen halen en als je dat niet haalt, moet je maar beter studeren. De leerlingen vinden open vragen ook ontzettend moeilijk. Ze zijn gewend om vragen te beantwoorden die letterlijk in de tekst staan, vragen waarbij je de tekst gebruikt om de vraag te beantwoorden kennen ze hier niet.
Toch zijn er wel momenten waarbij het kind gewoon kind kan zijn. Laatst vierde een jongen van het hostel zijn verjaardag. Er werden liedjes gezongen en taart gegeten. Iedereen kreeg een hapje in de mond gestopt door de jarige, maar dit mondde uit in een taartgevecht. Heerlijk om even plezier te maken!
-
30 Januari 2015 - 14:02
Mariëtte :
Rianne en Mathijs,
Ik lees iedere keer met plezier jullie reisverslag.Het is een prachtig avontuur! Heel veel groeten ,Mariëtte -
30 Januari 2015 - 19:22
Jantine Paansjan:
Hoi Matthijs en Rianne,
Erg leuk om op deze manier van jullie te horen. Groetjes en geniet ervan! Jantine -
03 Februari 2015 - 20:33
Anita Kramer:
Hoi Rianne en Matthijs,
Jullie verslag van India is echt interessant. Maar wat zielig, dat er daar nog zo veel "geliefden" voor elkaar worden uitgezocht.
En - als ik het goed begrepen heb - hebben de schoolkinderen daar niet veel inspraak. Het is dus gewoon gedisciplineerd luisteren en niet te veel vragen stellen of proberen mee te denken?
Ben blij, dat ik in Europa geboren ben en in ieder geval ook nog kind kon zijn.
Maar... heb de indruk, dat het met jullie tweetjes heeeeel goed gaat.
Jammer, dat er nog geen foto's geplaatst zijn!
Hoe lang blijven jullie nog daar?
Wens jullie nog heel veel India-plezier en veel liefs van Abdel en Anita -
05 Februari 2015 - 13:05
Karen:
Rianne,
Wat een mooi verhaal! Dit zijn ook punten waarnaar ik erg nieuwsgierig ben.
Je schrijft het mooi op en het leest lekker weg.
Ik wens jullie nog heel veel plezier en ben benieuwt naar de volgende mooie verhalen en foto's!
Groetjes aan Matthijs!
Groetjes,
Karen -
06 Februari 2015 - 14:03
Chris:
hey jullie twee,
Wat leuk wat jullie daar allemaal meemaken! Ook leuke foto's gezien. Hier in Nederland is het maar koud brrrr
Veel plezier daar,
Chris
-
09 Februari 2015 - 12:05
Rianne:
Bedankt voor de lieve reactie's van jullie.
We blijven nog tot 2 juni in India.
Foto's staan op mijn facebook.
xxx Rianne en Matthijs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
