In het vliegtuig
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne en Matthijs
16 Februari 2011 | Zambia, Lusaka
15 februari 13.07
In het vliegtuig
Na een bijzonder begin zitten we eindelijk in het vliegtuig. Donderdagmiddag zei mijn vader terloops aan de telefoon of ik nog even de luchtvaartmaatschappij ging bellen. Het oorspronkelijke idee was om via Cairo te vliegen, maar door de onrust in Cairo ging het vliegtuig niet. (Toen wij gingen, dinsdag, was Mubarak al opgestapt en konden we misschien wel via Cairo. Maar dat is altijd achteraf.) Donderdag schoten Karin, Renee en ik meteen een beetje in de stress. Ik zat die dag echt een beetje in de put, ik zag het niet meer zitten om zo lang mijn ouders en mijn liefste vriendje Matthijs te missen.
Gelukkig is alles goed gekomen en kon ik nog dit weekend even rustig genieten van een weekendje Sauerland. Even lekker sjeesen van de bergen af op mijn ski’s, helaas niet met snowboard. Mijn moeder was namelijk veel te bang dat ik mijn benen zou breken, omdat ik niet wil onderdoen aan de coole trucjes die mijn zusjes en mijn vriend kunnen.
Maar vanochtend was het DE DAG. De grote dag van vertrek. Ik heb mijn koffer drie keer in en uitgepakt en mijn paspoort elke vijf minuten gecontroleerd of hij in ijn tas zat. Ik was helemaal klaar om te gaan. De laatste avond thuis was wel moeilijk en had eigenlijk niet veel zin om weg te gaan. Ik wilde veel liever bij Matthijs in bed blijven liggen. Maar om half vier ’s ochtend ging de wekker, maar toen we om vijf uur op Schiphol aankwamen begon het toch wel heel erg te kriebelen. Na een emotioneel afscheid de tranen drogen en ik was klaar om te gaan. Vanaf dat punt was alles weer leuk. Van het ontbijtje in het vliegtuig, de metro naar de gates in Zurich, de lasagne als middageten tot de leuke films en spelletjes in het vliegtuig. Maar het leukste van de reis tot nu toe is de man die voor ons zit. Hij kijkt al drie uur lang (voor mijn gevoel) een vage comedy waar hij zo hard om moet lachen dat Karin met een slaappil op er van wakker wordt. Je krijgt er spontaan de slappe lach van en je ziet ook de stewardessen hem voor gek verklaren.
In het vliegtuig
Na een bijzonder begin zitten we eindelijk in het vliegtuig. Donderdagmiddag zei mijn vader terloops aan de telefoon of ik nog even de luchtvaartmaatschappij ging bellen. Het oorspronkelijke idee was om via Cairo te vliegen, maar door de onrust in Cairo ging het vliegtuig niet. (Toen wij gingen, dinsdag, was Mubarak al opgestapt en konden we misschien wel via Cairo. Maar dat is altijd achteraf.) Donderdag schoten Karin, Renee en ik meteen een beetje in de stress. Ik zat die dag echt een beetje in de put, ik zag het niet meer zitten om zo lang mijn ouders en mijn liefste vriendje Matthijs te missen.
Gelukkig is alles goed gekomen en kon ik nog dit weekend even rustig genieten van een weekendje Sauerland. Even lekker sjeesen van de bergen af op mijn ski’s, helaas niet met snowboard. Mijn moeder was namelijk veel te bang dat ik mijn benen zou breken, omdat ik niet wil onderdoen aan de coole trucjes die mijn zusjes en mijn vriend kunnen.
Maar vanochtend was het DE DAG. De grote dag van vertrek. Ik heb mijn koffer drie keer in en uitgepakt en mijn paspoort elke vijf minuten gecontroleerd of hij in ijn tas zat. Ik was helemaal klaar om te gaan. De laatste avond thuis was wel moeilijk en had eigenlijk niet veel zin om weg te gaan. Ik wilde veel liever bij Matthijs in bed blijven liggen. Maar om half vier ’s ochtend ging de wekker, maar toen we om vijf uur op Schiphol aankwamen begon het toch wel heel erg te kriebelen. Na een emotioneel afscheid de tranen drogen en ik was klaar om te gaan. Vanaf dat punt was alles weer leuk. Van het ontbijtje in het vliegtuig, de metro naar de gates in Zurich, de lasagne als middageten tot de leuke films en spelletjes in het vliegtuig. Maar het leukste van de reis tot nu toe is de man die voor ons zit. Hij kijkt al drie uur lang (voor mijn gevoel) een vage comedy waar hij zo hard om moet lachen dat Karin met een slaappil op er van wakker wordt. Je krijgt er spontaan de slappe lach van en je ziet ook de stewardessen hem voor gek verklaren.
-
16 Februari 2011 - 22:15
Mama:
Hoi Meisje,
Wat fijn om je verhalen al te horen, en in een dag alweer zoveel meegemaakt. Laat je niet afzetten hoor, al zijn jullie drie mooie meiden.
Veel plezier knuffel mama -
17 Februari 2011 - 15:49
Lisa:
Hahaha... die man,, dat had ik moeten zien,, (pff.. was ik toch maar meegegaan!) =P maar mooizo dat je reis goed verlopen is.
Dikke Kus!
Je Lieve, grappige, slimme, sportieve Zusje.. Hahaha..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
