Watch out, wildlife!!!
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne en Matthijs
18 April 2011 | Zambia, Lusaka
We zijn gisteren aangekomen in het mooiste National Park van Zambia “South Luangwa”. We zijn maandag vertrokken uit Mongu en hebben tijdens de reis twee olifanten gespot. Mijn dag kon toen niet meer op! Na een dagje overnachten in Lusaka hebben we de eerste ochtendbus naar Chipata genomen. Dit ging best we vlot, aangezien ik lekker heb geslapen vanaf vier uur ’s nachts. Vanaf deze stad begon het avontuur pas echt, met onze grote backpack propten we ons in een minibus. Deze busjes zijn eigenlijk geschikt voor negen personen, maar in Zambia maken ze optimaal gebruik van de ruimte door er 21 mensen in te proppen met koffers en al. Ik heb vijf uur lang met mijn schouders tegen de bus gebotst en knieen tegen de bank gedrukt waardoor ik nu blauwe plekken en rugpijn heb. En de hobbels, een halve meter diep en modder! Het was vreselijk, maar op een manier ook wel weer heel grappig. Na een reis van vijftien uur kwamen we aan en was ik de reis meteen vergeten. Want precies voor de ingang van de lodge stonden vier olifanten op een paar meter afstand van het busje. Ik begon meteen enthousiast te wijzen en kon geen woord meer uitbrengen. Ze stonden zo dichtbij! We hebben heerlijk gegeten en onze spullen in een luxe blokhut gedaan. We hebben elektriciteit en zelfs warm water! In twee maanden heb ik weer onder een warme douche gestaan in plaats van poedelen met een pisstraaltje koud water. Ik kan zo genieten van deze vier dagen luxe! Na het eten kwam de volgende verrassing! We riepen de Watchman om ons te begeleiden naar de blokhut, omdat je niet alleen over het kamp mag lopen in het donker. En nu begrijpen we dat, want vijf meter voor het pad stond gewoon een levensecht nijlpaard. Het zijn echt gigantisch grote en logge beesten. Daarna viel ik in slaap na een lange maar prachtige dag met het geluid van nijlpaardengebrul en oorverdovende krekelgeluiden.
Een nieuwe dag met nieuw dingen. Vanochtend wilden we even ontbijten met het brood dat we hadden meegenomen. Eerst moesten we de kasten van het slot halen om bij het brood te komen. Karin wilde even haar fototoestel in haar tas doen en had het brood even op de tafel gelegd. Binnen twee seconden, en dit overdrijf ik niet, was het brood in handen van de apen. Met zijn tienen smulden ze het brood in een paar minuten op. Letterlijk brutale apen.
Nu lig in mijn weblog te typen aan het zwembad en hoor ik achter mij trompetter van olifanten en voor mij gebulder van nijlpaarden. Morgen vertel ik de rest van de verhalen.
-
18 April 2011 - 18:30
Anneke:
Wat een belevenis weer, Rianne! Mooi he, die wilde dieren en dan zo dichtbij....
Ik kijk uit naar je volgende verslag. -
18 April 2011 - 19:12
Jasmin:
Mooi!
Als ik dit zo lees, begin ik jaloers te worden.... -
18 April 2011 - 19:43
Saskia:
Oh als ik dit soort dingen lees ben ik gewoon jaloers Rianne! Lijkt me echt zo fantastisch om mee te maken. Geniet nog maar even van de luxe. Ik kan niet wachten op jullie volgende avonturen. Hopelijk trekken de blauwe plekken snel weg. -
19 April 2011 - 07:03
Henk Boelaars:
Hallo Rianne
Zoals ik het van je lees, is het wel afzien daar! Ik ben blij dat je het zo naar je zin hebt. Ik hoop wel, dat je niet besluit om daar te blijven, we hebben je hier ook nodig. We maken wel muziek met het ensemble, maar de repetities zijn toch anders zonder jou. Nog heel veel plezier en succes, ik blijf je volgen,
Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
