Een dag vol verrassingen
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne en Matthijs
23 Februari 2011 | Zambia, Lusaka
Een dag met verrassingen
20.10 uur
Vandaag was de eerste echte stagedag. ’S Ochtends om acht uur hadden we een gesprek met de adjuct-dericteur die weer in town was. Dit duurde tien minuutjes en we konden weer gaan. We werden weer verwacht om 12.30 waar we naar onze klas werden gebracht. Mijn mentor is Mr. Chinduala een vriendelijke maar geurende man. Ik was wel een beetje geshockt toen ik de eerste les zag. De leraar schreef iets op het bord en de kinderen moesten bijna een half uur wachten totdat hij ging uitleggen. De kinderen moesten vier zinnen bij elkaar zoeken en wanneer ze klaar waren moest het nagekeken worden door de man. En als je klaar was, dan ben je klaar en wacht je maar. De kinderen waren heel verbaasd dat ik er was, starende blikken en als je vriendelijk glimlachte snel wegkijken of iets in het Silosi zeggen wat ik toch niet kan verstaan. Rond half drie zei mijn mentor dat hij gymles moest geven en of ik de les wilde overnemen. Ik kon eigenlijk niet nee zeggen, want je moet extreem beleefd hier blijven. Ik heb dus 2,5 uur zelf voor de klas gestaan, waar alles totaal anders is; de taal, de omgangsvormen, de band tussen leraar en klas, de didactiek, alles. Ik kreeg een rekenles in mijn handen geslingerd, maar met een les kan ik geen 2,5 uur vullen. Na zo’n uurtje waarin het complete chaos was omdat de kinderen er geen bal van snapte en ik niet wist wat de kinderen konden en gewend waren. Er liepen ook steeds kinderen in en uit en opeens kreeg ik een deel van 6B in mijn klas. Ik wist niet meer wie bij mij hoorde en wie niet, ze lijken ook allemaal op elkaar. Na de rekenles was ik echt op het punt van knappen en heb ik maar iets verteld over Nederland en galgje gespeeld. Dat vonden ze werkelijk waar geweldig, iedereen klappen als ze het woord hadden geraden! Gelukkig kon ik mijn ei bij Karin en Renee kwijt, want dit is natuurlijk nogal een heftige eerste dag. Hopelijk gaat de anderen wat beter. Verder loopt alles goed en ben ik nog steeds happy. Liefs
Deze week hebben we verder kennis gemaakt met Chesirehome. Het is ontzettend Brits en ouderwets, maar wel leuk. Ik heb met de kinderen gezongen en gespeeld. Nu ben ik ontzettend moe en wil het liefst gewoon languit op de bank zitten met Matthijs naast mij, dan kan helaas niet omdat we straks de weekboodschappen moeten doen.
20.10 uur
Vandaag was de eerste echte stagedag. ’S Ochtends om acht uur hadden we een gesprek met de adjuct-dericteur die weer in town was. Dit duurde tien minuutjes en we konden weer gaan. We werden weer verwacht om 12.30 waar we naar onze klas werden gebracht. Mijn mentor is Mr. Chinduala een vriendelijke maar geurende man. Ik was wel een beetje geshockt toen ik de eerste les zag. De leraar schreef iets op het bord en de kinderen moesten bijna een half uur wachten totdat hij ging uitleggen. De kinderen moesten vier zinnen bij elkaar zoeken en wanneer ze klaar waren moest het nagekeken worden door de man. En als je klaar was, dan ben je klaar en wacht je maar. De kinderen waren heel verbaasd dat ik er was, starende blikken en als je vriendelijk glimlachte snel wegkijken of iets in het Silosi zeggen wat ik toch niet kan verstaan. Rond half drie zei mijn mentor dat hij gymles moest geven en of ik de les wilde overnemen. Ik kon eigenlijk niet nee zeggen, want je moet extreem beleefd hier blijven. Ik heb dus 2,5 uur zelf voor de klas gestaan, waar alles totaal anders is; de taal, de omgangsvormen, de band tussen leraar en klas, de didactiek, alles. Ik kreeg een rekenles in mijn handen geslingerd, maar met een les kan ik geen 2,5 uur vullen. Na zo’n uurtje waarin het complete chaos was omdat de kinderen er geen bal van snapte en ik niet wist wat de kinderen konden en gewend waren. Er liepen ook steeds kinderen in en uit en opeens kreeg ik een deel van 6B in mijn klas. Ik wist niet meer wie bij mij hoorde en wie niet, ze lijken ook allemaal op elkaar. Na de rekenles was ik echt op het punt van knappen en heb ik maar iets verteld over Nederland en galgje gespeeld. Dat vonden ze werkelijk waar geweldig, iedereen klappen als ze het woord hadden geraden! Gelukkig kon ik mijn ei bij Karin en Renee kwijt, want dit is natuurlijk nogal een heftige eerste dag. Hopelijk gaat de anderen wat beter. Verder loopt alles goed en ben ik nog steeds happy. Liefs
Deze week hebben we verder kennis gemaakt met Chesirehome. Het is ontzettend Brits en ouderwets, maar wel leuk. Ik heb met de kinderen gezongen en gespeeld. Nu ben ik ontzettend moe en wil het liefst gewoon languit op de bank zitten met Matthijs naast mij, dan kan helaas niet omdat we straks de weekboodschappen moeten doen.
-
23 Februari 2011 - 13:41
Lidy:
Hoi Rianne,
Leuk om je verslagen te lezen! Wat hebben we in Nederland een geluk hè, op school. Wel knap dat je het gewoon probeert; 2,5 uur les geven..... Flink improviseren. En over jezelf en Nederland/Europa vertellen is natuurlijk geweldig voor de kinderen daar. Ik hoop dat je nog een fantastische tijd hebt in Zambia. Wij zullen je verhalen volgen, hoor!
Frank en Lidy (en heel veel groeten van Loes en Rik!) -
23 Februari 2011 - 15:09
Nicole (Hubertus):
Nou, dat viel niet mee. Moedig dat je hebt doorgezet en galgje bleek dus een gouden vondst! Succes en fijn dat jullie een gezellig huisje hebben! Groetjes, Nicole -
23 Februari 2011 - 18:59
Herma:
Hoi rianne,
wat een avontuur.
Je wordt wel creatief op deze manier.
Ik ben benieuwd wat we nog meer te lezen krijgen.
succes maar weer.
groeten Herma
-
24 Februari 2011 - 06:57
Tineke P.:
Hoi Rianne,
Meteen in het diepe gegooid? Gelukkig ben je een meid die stevig in haar schoenen staat en wel wat moeilijke situaties is gewend. De volgende keer wat spelletjes achter de hand hebben. Nederlandse liedjes zingen. Na zing liedjes (als Ayo), na klap spelletje met ritmes? Nederlandse woorden leren, briefjes op voorwerpen plakken etc. Gewoon weer terug naar groep drie activiteiten.. :-)
Leuk trouwens om al je ervaringen te lezen!! -
24 Februari 2011 - 07:51
Saskia:
Wat een nachtmerrie-achtige (is dat een goed woord juffrouw? :)) 1e dag zeg. Dapper dat je het hebt uitgezeten. Voor die leerlingen ook moeilijk zeg, om zo voor de witte leeuwen gegooid te worden. Echt improviseren daar. Sterkte, hopelijk wordt het niet nog erger. ;)
Gelukkig was het in het kinderhuis leuker gegaan. Daar heb je zo te lezen wel voldoening van gehad.
-
25 Februari 2011 - 16:27
Paps, Mams En Wij:
Hoi Rianne,
We hebben een paar dagen je ervaringen niet kunnen lezen, want we hadden geen internet, maar... nu hebben we het ingehaald. Wat een verhalen zeg! Volgends mij is het daar echt super leuk! Maar wel een stuk anders. Wij hebben het hier ook leuk! Lekker de piste af racen enzo. :)
(En je zusjes kunnen als STUNTEN! haha, over schansjes heen. ;) )
Als we thuis zijn proberen we je wel even te bellen, of contact te krijgen op skype.
Dikke Kusjes, groetjes, knuffels, liefs, (lebber van eline)
Mama, Papa, Eline en Lisa! -
26 Februari 2011 - 12:56
Rik En Ambra:
Wow, heftig hoor! Maar hier leer je natuurlijk alleen maar van en je zult zien dat je er steeds beter in wordt. Wat een ervaring meid * ben stiekem wel een beetje jaloers hoor*
Liefs Rik en Ambra -
26 Februari 2011 - 13:13
Opa Den Braven:
Ik heb op je foto boek gezien dat er nog wat op te ruimen is langs de spoorlijn, dus als je je verveeld ,ga je gang
Het is wel interesand hoe je dit beleefd.
sterkte toegewensd
opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
