Zambia
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne en Matthijs
09 Maart 2011 | Zambia, Lusaka
Elke week hebben we wel twee dagen dat we echt beseffen dat we in Afrika zijn. Deze week was een leuke week op stage, elke dag een lesje gegeven. Niet echt bijzonderheden, behalve dat mijn mentor ziek was en ik eigenlijk de hele dag moest lesgeven. Ik zag dat nog even niet zitten, dus ik heb mijn les gegeven en ze daarna verdeeld. Ik krijg al wel meer reactie van de kinderen. Ze geven me een handje wanneer de school uit is, een jongen van een jaar of veertien zag hier wel een leuk spelletje in. Hij sneakte steeds maar weer het klaslokaal in om mij telkens weer een hand te geven. Pas na de derde keer kwam ik erachter…
Op Chesirehome wordt het ook steeds leuker en ik leer die kinderen steeds beter kennen. We hebben lekker gezwommen met de kinderen en ze vonden het heerlijk. (Wij trouwens ook!) Het leukste vond ik de twaalfjarige Quasimodo, hij was bij iedereen heel angstig in het water. Maar toen ik hem bij zijn handen pakte, liep hij gewoon mee naar het diepe. Ik heb een tijd met hem gedobberd en gespeeld en steeds gevraagd of het nog ging. “I’m oke” Het was zo leuk en ontroerend om te zien dat sommige spastische kinderen weer konden ontspannen in het water. Dit willen we vaker doen.
Toen we die nacht gingen slapen, werd ik bruut wakker gemaakt door gezang. Ik dacht eerst “welke idioot gaat nu om 23.00 zoveel lawaai maken!” Maar het ging maar door en ik wilde kijken wat er aan de hand was. In mijn onderbroek zag ik dat zo dertig vrouwen in slaapkleding en Afrikaanse doeken (setenge) aan het dansen, zingen en klappen. Ze nodigde mij uit en bonden meteen een setenge aan. Ik werd in het midden gegooid en moest met mijn heupen wiegen. De meiden vonden dat natuurlijk hilarisch en klapten en joelden. Ik trok snel even iets aan en maakte daarmee Renee ook wakker. Toen hebben we nog kort gedanst. Het was geweldig!
Verder zijn we dit weekend een dagje naar Senanga geweest. Het idee was om te gaan kanoen in de Zambezi (de grootste rivier in het zuiden van Afrika) Dat kon helaas niet doordat het te gevaarlijk was door de stroming, krokodillen en nijlpaarden! We gingen toen met een speedbootje over de rivier. Het was prachtig weer en een prachtige natuur, maar helaas niets anders gezien dan mooie vogels. (Pap, wat voor vogels zijn even groot als mussen maar dan knalrood?) Ook werden we spontaan uitgenodigd om powpow bij iemand te eten. Dat zijn grote vruchten die oranje van binnen zijn en erg lekker smaken. We werden zoals altijd meteen weer uitgehoord over onze godsdienst. We hebben gemerkt dat we veel problemen en rare vragen uit de weg gaan als we zeggen dat we allemaal zeer katholiek zijn. Naar de kerk gaan is ook echt heel belangrijk. We worden elke week door tien verschillende mensen uitgenodigd. Soms ga ik erop in, maar elke week twee keer naar de kerk is een beetje teveel. Afin, Renee en ik kregen om 13.00 al bier voorgeschoteld. Ze vroegen aan Karin waarom die geen bier dronk, de echte reden is dat ze er gewoon niet van houdt. Maar de jongens vertaalde het als “jij bent echt te katholiek.” Terwijl Karin juist de meest goddeloze persoon is en het meest van ons allen drinkt. Een andere grappige maar ongemakkelijke situatie was het ondervragen waarom ik van die plekjes op mijn kin had. De ene was gewoon een moedervlek en de andere een pukkel. Hij bleef er maar over vragen en naar kijken, heel vervelend. (Eline en Lisa vinden dit vast enorm grappig, maar dat was het niet!)
Gisteren was het international womanday wat in Zambia flink werd gevierd. Om Afrikaanse 7.30 zouden we vertrekken van onze stageschool (wat drie kwartier later betekent). Alle juffen in identieke paarse bloesjes liepen in een optocht lopen naar het stadion. Daar was het ontzettend lang wachten en wij dachten echt “is dit het nou waar iedereen zich al tijden op verheugd?” Maar na de lunch gingen we lekker borrelen met alle leraressen. En dat was zo ontzettend leuk! Onze bouwcoördinator zat behoorlijk tipsy achter het stuur en sommige juffen gingen wel heel uitdagend dansen. Ik kreeg hard applaus omdat ik “nearly African hips” had!
Op Chesirehome wordt het ook steeds leuker en ik leer die kinderen steeds beter kennen. We hebben lekker gezwommen met de kinderen en ze vonden het heerlijk. (Wij trouwens ook!) Het leukste vond ik de twaalfjarige Quasimodo, hij was bij iedereen heel angstig in het water. Maar toen ik hem bij zijn handen pakte, liep hij gewoon mee naar het diepe. Ik heb een tijd met hem gedobberd en gespeeld en steeds gevraagd of het nog ging. “I’m oke” Het was zo leuk en ontroerend om te zien dat sommige spastische kinderen weer konden ontspannen in het water. Dit willen we vaker doen.
Toen we die nacht gingen slapen, werd ik bruut wakker gemaakt door gezang. Ik dacht eerst “welke idioot gaat nu om 23.00 zoveel lawaai maken!” Maar het ging maar door en ik wilde kijken wat er aan de hand was. In mijn onderbroek zag ik dat zo dertig vrouwen in slaapkleding en Afrikaanse doeken (setenge) aan het dansen, zingen en klappen. Ze nodigde mij uit en bonden meteen een setenge aan. Ik werd in het midden gegooid en moest met mijn heupen wiegen. De meiden vonden dat natuurlijk hilarisch en klapten en joelden. Ik trok snel even iets aan en maakte daarmee Renee ook wakker. Toen hebben we nog kort gedanst. Het was geweldig!
Verder zijn we dit weekend een dagje naar Senanga geweest. Het idee was om te gaan kanoen in de Zambezi (de grootste rivier in het zuiden van Afrika) Dat kon helaas niet doordat het te gevaarlijk was door de stroming, krokodillen en nijlpaarden! We gingen toen met een speedbootje over de rivier. Het was prachtig weer en een prachtige natuur, maar helaas niets anders gezien dan mooie vogels. (Pap, wat voor vogels zijn even groot als mussen maar dan knalrood?) Ook werden we spontaan uitgenodigd om powpow bij iemand te eten. Dat zijn grote vruchten die oranje van binnen zijn en erg lekker smaken. We werden zoals altijd meteen weer uitgehoord over onze godsdienst. We hebben gemerkt dat we veel problemen en rare vragen uit de weg gaan als we zeggen dat we allemaal zeer katholiek zijn. Naar de kerk gaan is ook echt heel belangrijk. We worden elke week door tien verschillende mensen uitgenodigd. Soms ga ik erop in, maar elke week twee keer naar de kerk is een beetje teveel. Afin, Renee en ik kregen om 13.00 al bier voorgeschoteld. Ze vroegen aan Karin waarom die geen bier dronk, de echte reden is dat ze er gewoon niet van houdt. Maar de jongens vertaalde het als “jij bent echt te katholiek.” Terwijl Karin juist de meest goddeloze persoon is en het meest van ons allen drinkt. Een andere grappige maar ongemakkelijke situatie was het ondervragen waarom ik van die plekjes op mijn kin had. De ene was gewoon een moedervlek en de andere een pukkel. Hij bleef er maar over vragen en naar kijken, heel vervelend. (Eline en Lisa vinden dit vast enorm grappig, maar dat was het niet!)
Gisteren was het international womanday wat in Zambia flink werd gevierd. Om Afrikaanse 7.30 zouden we vertrekken van onze stageschool (wat drie kwartier later betekent). Alle juffen in identieke paarse bloesjes liepen in een optocht lopen naar het stadion. Daar was het ontzettend lang wachten en wij dachten echt “is dit het nou waar iedereen zich al tijden op verheugd?” Maar na de lunch gingen we lekker borrelen met alle leraressen. En dat was zo ontzettend leuk! Onze bouwcoördinator zat behoorlijk tipsy achter het stuur en sommige juffen gingen wel heel uitdagend dansen. Ik kreeg hard applaus omdat ik “nearly African hips” had!
-
09 Maart 2011 - 17:50
Jasmin:
Wat een feestje hoor... ;-) Dans je nou echt zo gek voor die Afrikanen?
Waar was je zaterdag? Niet op Skype! Jammer, ik had graag meer verhalen gehoord en ikzelf had ook wel wat te vertellen.... Volgende keer?
x -
09 Maart 2011 - 19:49
Ton:
Hoi Rianne, jammer dat ik je gemist heb op Skype. Ik zie dat het goed gaat met je inburgeringscursus. Maar bij 40 C in volle zon zitten moet je nog afleren, want je verbrandt snel. Dat brengt me op het volgende ....... volgens mij is 't familie van het Roodborstje, de Roodborstflapuit, Rode Rot(s)lijster, een Rosso Musso of een ander rood K volgeltje.
Groetjes,
pap -
09 Maart 2011 - 20:35
Saskia:
Als je het zo beschrijft lijkt het wel een (werk?) vakantie. :)
Ga je voor ons ook zo Afrikaans dansen op het muziekweekend strakjes? Misschien kun je mij leren mijn heupen nog wat losser te krijgen?
Groetjes, leuk om te lezen weer, doe je wel voorzichting met die krokodillen en zo? ;) -
09 Maart 2011 - 21:48
Mama:
Hoi meisje,
Zo zie je maar weer dat stevige billen mooi zijn! En je pukkels zullen met zo'n warme temparatuur zeker snel uitdrogen.
Liefs mama -
10 Maart 2011 - 08:13
Matthijs:
hej lieverd,
Ik ben nu met je aan het skypen.
maar je gaat dus lekker los tijdens de verjaardag van renee. niet te veel ambaroela drinken. Het is echt saai hier iedereen moet naar school en ik heb vakantie. Uber saaaaaaie vakantie. spreek je snel. doei lieverd xxx -
11 Maart 2011 - 21:29
Robert-Jan:
Misschien moet je maar blij zijn als je inderdaad niet tussen de nijlpaarden hoeft te kanoen. Ik heb begrepen dat het vrij territoriale beestjes zijn ;)
Ben benieuwd naar de volgende avonturen!
groetjes,
Robert-Jan -
16 Maart 2011 - 21:35
OPA EN OMA:
HALO RIANE HIER OPA IK HEB WAT VER SLAGEN GELEZEN JE VERMAAK JE GOED HEB IK GELEZEN GEVAREN OP DE REVIER EN GEDANST IN DE NACHTDE GROETEN VAN OPA EN OMA
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
